YOUTUBE-PROJECT: TWISTED METHOD

Een leuke en uitdagende terugkeer naar het maken van YouTube-content.

Zoals jullie het misschien al weten, heb ik een eigen YouTube-kanaal waar ik Engelstalige content plaats over mijn andere grote passie naast sport: muziek. Ook al heb ik niet vaak de gelegenheid om aan filmpjes te werken, vind ik het alsnog leuk om te doen (wanneer ik er de tijd voor heb). Sinds het begin van mijn SPECO-studie heb ik helaas weinig tijd gehad om te werken aan nieuwe content. In periode 1 vond ik mijn schoolprojecten gewoon veel te inspannend, waardoor ik niet eens kon denken aan mijn eigen persoonlijke projecten. Maar het werd eens tijd om hier verandering aan te brengen!

Nadat ik meer dan een halfjaar niets had geplaatst op mijn kanaal, begon ik weer die kriebel te krijgen. Ondanks de drukte van school, had ik echt weer zin om te werken aan een nieuw project dat niets met sport te maken had. Ik wist ook best snel waarover ik het wou maken. Ik heb namelijk recent een ‘nieuw’ bandje ontdekt die echt volledig past bij waar ik het normaalgesproken over heb op mijn kanaal. Het bandje is Twisted Method, een relatief obscure nu-metal groep uit de vroege jaren 2000 die slechts een album hadden uitgebracht voor hun splitsing in 2005. Omdat ik een zelfverklaarde ‘nu-metal junkie’ ben die het vaker heeft gehad over kleinere bands uit dat tijdperk, was dit een perfect onderwerp voor mijn kanaal. Het feit dat zij best kort bestonden betekende ook dat het geen superlang project hoefde te worden, wat alleen maar goed was voor mijn schoolwerk.

Mijn eerste stap is vaak het maken van een thumbnail (de afbeelding die men ziet als het filmpje verschijnt op hun YouTube-pagina). Ik doe dit aan het begin omdat een leuke thumbnail mij vaak vult met verdere inspiratie om de video waar te maken. Vroeger waren mijn thumbnails echt heel simpel. Ze hadden allemaal ongeveer dezelfde opmaak waarin alleen de foto’s steeds werden uitgewisseld. Dit zorgde in eerste instantie wel voor een bepaalde consistentie, maar tegenwoordig vind ik het veel leuker om mezelf uit te dagen om iets echt cools te maken. Ik stel mezelf elke keer dezelfde vraag: “Zou ik zelf hierop klikken?”

Uiteindelijk is het mij gelukt om een thumbnail in elkaar te zetten waar ik echt blij mee was. Het was niet perfect, maar gezien het feit dat ik moest werken met een zeer beperkt beeldbank, ben ik echt heel blij. Ik had mijn best gedaan om de sfeer van het Twisted Method album ‘Escape From Cape Coma’ over te brengen in de thumbnail en ik vind dat dat mij is gelukt.

Ik ging daarna dus snel aan de slag met het schrijven van een script waar ik blij mee was. Gedurende dit proces bleef ik het ene album van Twisted Method luisteren om ervoor te zorgen dat wat ik schreef ook echt goed voelde en klopte. Dit proces kan heel soepel zijn, maar soms is het ook ongelooflijk frustrerend (nooit ertussen). Gelukkig zat ik deze keer steeds in de flow. Op een gegeven moment had ik samen met mijn vriendin gefietst naar een afspraak die zij had bij de bibliotheek in de stad, en terwijl haar afspraak bezig was, kon ik heel goed doorwerken aan mijn script op mijn laptop. Ik had juist moeite met stoppen wanneer we op een gegeven moment terug naar huis moesten.

Bij een filmpje als deze begint mijn script altijd met een introductie van de band en hoe de groep tot stand was gekomen. Dit probeer ik altijd zo uitgebreid mogelijk te doen, omdat ik zelf de ‘behind-the-scenes’ verhalen super interessant vind. In sommige gevallen kan het moeilijk zijn om hierover informatie te vinden (al helemaal als ik het heb over een kleinere band), maar het was mij hierbij gelukt om diep in het archief te duiken en wat interessante/zinvolle artikelen te vinden van meer dan 20 jaar geleden. Hierdoor kon ik allerlei feitjes vinden en gebruiken voor mijn script, zoals dat de bassist zijn Playstation moest verkopen om zijn eerste basgitaar te kopen en de band te kunnen joinen. Door dit soort dingen toe te kunnen voegen aan het project, word ik alleen maar extra enthousiast over het eindresultaat.

Na ongeveer een week eraan te hebben gewerkt, was het script klaar. Hierbij zorg ik er altijd voor dat ik de script nog in zijn geheel op een nieuwe dag doorlees. Als ik hem dan nog steeds helemaal goed vind, dan kan ik pas gerust zeggen dat hij klaar is om op te nemen. Ik splits mijn scripts/filmpjes vaak in twee delen. Een deel zijn alle stukken tekst die als ‘voice-over’ gebruikt worden. Hierbij hoef ik de tekst alleen voor te lezen in mijn microfoon en vervolgens boven andere beelden in mijn filmpje te plakken. Het tweede deel zijn stukjes waarbij ik ook nog zelf met mijn gezicht te zien ben in het filmpje. Dit zijn meestal intro’s en outro’s waar ik direct met de kijkers praat. Het spreekt voor zich dat deze stukjes het moeilijkst zijn om op te nemen en de meeste tijd kosten. Er komen namelijk een heleboel andere dingen hierbij kijken. Ik kan de tekst niet zomaar van mijn computerscherm aflezen en ik heb ook geen autocue die ik kan gebruiken. Ik moet dus stuk voor stuk de tekst uit mijn hoofd leren en vervolgens bijna foutloos nazeggen. Daarnaast moet ik ervoor zorgen dat het licht in mijn kamer niet te veel verandert tussen verschillende takes en shots.

Omdat ik een beetje perfectionistisch kan zijn, heeft dit proces in het verleden voor best wat koppijn gezorgd. Gelukkig was dat deze keer niet zo. Sterker nog, ik was best snel klaar met de opnames, wat betekende dat ik ook snel over kon gaan naar het editen. Dit is vaak het meest prikkelende proces omdat je nu echt stap-voor-stap ziet hoe het eindresultaat vorm krijgt. Hiervoor gebruik ik het programma video.guru. Misschien heeft het niet alle mogelijkheden dat Adobe Premiere met zich meebrengt, maar het is een gratis applicatie waar je best veel mee kan doen zonder te hoeven betalen. Ik gebruik het al sinds 2019, dus ik ken het programma ook heel goed.

Het editen van het filmpje was een redelijk soepel proces, buiten een probleem waar ik uiteindelijk tegenaan liep bij mijn uitleg van de totstandkoming van de band. Om het verhaal wat meer leven te geven, had ik een paar foto’s toegevoegd door mijn verhaal heen, maar ik merkte op een gegeven moment dat alle foto’s in dat stukje met een paar seconden waren verschoven. Dit gebeurde waarschijnlijk omdat ik nog een last-minute aanpassing ergens aan het begin had gemaakt. Aan de ene kant zou dit een makkelijk probleem zijn geweest om op te lossen, maar helaas had ik het originele video-bestand waar ik de foto’s aan toevoegde al verwijderd om meer ruimte vrij te maken voor het eindresultaat. Dit betekende dat ik de fout niet meer goed kon maken. Dit was in eerste instantie echt een grote tegenslag. Ik dacht echt dat het filmpje compleet geruïneerd was. Gelukkig kwam ik er wel achter dat de foto’s nog wel een beetje klopten. Dus ook al was het iets wat mij echt erg irriteerde, wist ik tegelijkertijd dat waarschijnlijk geen een kijker er iets van zou opmerken. Ik ging dus door, vastbesloten om ervoor te zorgen dat de rest van het filmpje perfect was.

Dit soort slordigheidsfouten zijn mij gelukkig niet meer overkomen (waarschijnlijk omdat ik nu alles 10x checkte voordat ik doorging met editen) en binnen een dag was ik alweer klaar met bewerken. De rest van de overgangen, afbeeldingen en audio-fragmenten klopten volledig, wat betekende dat het tijd was om het filmpje te plaatsen.

Persoonlijk vind ik het best spannend om na een lange pauze weer content te gaan plaatsen op YouTube, want je weet nooit wat er gaat gebeuren. Gaan mensen het überhaupt kijken? Zal ik boze reacties krijgen over hoe lang ik weg ben geweest? Je weet maar nooit. Gelukkig werd de nieuwe video uitstekend ontvangen door mijn kijkers. Binnen een paar dagen kreeg ik al een paar enthousiaste comments van mensen die blij waren om mij weer terug te zien, en aangezien het filmpje ging over een kleine band dat al bijna 20 jaar niet meer bestaat, scoorde het verassend goed qua views.

Maar het allergrootste moment kwam een paar dagen later, wanneer ik onverwachts een notificatie kreeg van een comment die mijn werk het echt waard maakte. Het was een reactie van Derek DeSantis, de bassist van Twisted Method. Hij was niet alleen dankbaar voor de video, maar hij deelde hem zelfs op zijn Facebook-account! Dit zorgde ineens voor een heleboel extra views en reacties die de komende dagen maar bleven groeien. Veel van de views en reacties kwamen van mensen die uit hetzelfde gebied kwamen als de band zelf en de band goed kenden. Het voelde alsof er een deel van een gemeenschap weer bij elkaar kon komen op een plek op het internet waar ze al hun verhalen en herinneringen nogmaals konden delen. Het lezen van alle positieve reacties was heel vervullend. Het gaf mij de nodige validatie om te realiseren dat de tijd die ik in de video had gestoken, het ook echt waard was. Gedurende het proces kreeg ik soms het gevoel dat ik eigenlijk niet productief was en dat ik de tijd beter aan schoolwerk kon besteden, maar dit bewees dat dat niet het geval was. Het gevoel die ik kreeg van het lezen van alle reacties is iets wat alleen mogelijk is bij contentcreatie en andere kunstvormen. Het vulde mij helemaal met motivatie om te blijven werken aan mijn YouTube-kanaal wanneer ik er weer tijd voor heb. Het is het namelijk meer dan waard om die tijd ervoor over te houden.

Ik heb met dit project dus niet alleen mijn kanaal opnieuw tot leven kunnen brengen, maar ook mijn vaardigheden zoals (creatief) schrijven en editen kunnen opfrissen. Ik heb ook mezelf eraan kunnen herinneren dat het mogelijk is om plezier te ervaren in je werk zolang je bezig bent met iets waar je oprecht in bent geïnteresseerd. Daarnaast heeft dit proces mij ook geleerd om sneller te herstellen na een tegenslag. De fout die ik maakte bij het editen van de introductie zou in het verleden ervoor hebben gezorgd dat ik het project voor meer dan een week niet meer zou oppakken, maar nu ging ik gewoon dezelfde dag verder. Ik was vastberaden om nog steeds een zo goed mogelijk eindresultaat te leveren, en nu is het een van de video’s waar ik het meest trots op ben.

Mocht je na het lezen van dit verhaal nog interesse hebben in het kijken van de video, dan is het te bekijken onder de volgende link: https://www.youtube.com/watch?v=CQETPdy66YI